"در جهان خوشبختي واقعي وجود ندارد اما گاهي وقتها هم نمونه
هايي از آنها پيدا ميشود."
خانواده خوشبخت
Une Famille herureux (In French)
اثر: ژان پل سارتر
Written By: Jean Paul Sartre
مترجم: بيژن فروغانی
Translated by: Bijan
Froghani
کتاب خانواده خوشبخت نوشته ي ژان پل ساتر مي باشد. نويسنده ي
اگزيتاسياليست که در پاريس متولد شده است. پدرش مهندس نظامي نيروي دريايي
و مادرش دختر عموي آلبرت شوايتزر
برنده جايزه نوبل صلح و از خانواده يي روشنفکر بود.پانزده ماهه بود که پدرش مرد.
تا ده سالگي شارل شوايتزر پدر بزرگ
مشهورش که معلم زبان هاي خارجي بود او را تربيت کرد.
در شانزده سالگي در مدرسه پاريس با پل نيزان نويسنده جوان که سپس هفت سال دوست صميمي او بود آشنا شد. به همراه نيزان در رشته فلسفه وارد دانشسراي عالي پاريس شد که محل آشنايي او با سيمون دو بووار بود. افتخاري که سارتر از دوران کودکي در پي آن بود با رد نوشته هايش از سوي ناشران ناکام ماند اما با نگارش" تهوع "نخستين رمان فلسفي اش در سال 1938 و چند زندگينامه خودنوشت شهرت خاصي يافت. سپس مجموعه يي از داستان ها را به نام " ديوار" (1939) نگاشت که جنگ دوم جهاني در اين مرحله او را متوقف کرد. پيش از جنگ سارتر آگاهي سياسي نداشت فردي صلح جو بود بي آنکه براي صلح مبارزه کند.
او در عين ضدنظامي بودن بدون هيچ ترديدي وارد جنگ شد. او در زمان جنگ فرصت زيادي داشت و در اين فرصت ها توانست به طور متوسط 12 ساعت در روز به مدت نه ماه حدود2000صفحه بنويسد که بخشي از آن با عنوان دفترهاي بلاهت جنگ چاپ شد. سارتر21ژوئن 1940 اسير و به اردوگاهي در آلمان منتقل شد. او در زندان همبستگي با انسان ها را آموخت، شب ها براي زندانيان داستان مي گفت و حتي نمايشنامه هايي را هم در زندان اجرا کرد.
او در سال1941با مدرک جعلي پزشکي آزاد مي شود اما زندان جرقه يي در ذهن او زده و زندگي او را تغيير داده است.
اين بار تعهد تازه يي که در وجود او شکل گرفته او را به پاريس باز مي گرداند تا با دوستان خود از جمله مرلوپونتي جنبش مقاومتي را به نام جنبش «سوسياليسم و آزادي» تشکيل دهد. با وجود انتقادهاي بسياري از فيلسوفان با اين اقدام، او براي گسترش جنبش خارج از پايتخت و جذب آندره مالرو و آندره ژيد به شهرستان ها رفت و آمد مي کند اما با دستگيري دو تن از دوستانش جنبش منحل مي شود. سارتر تصميم مي گيرد با قلمش به مقاومت ادامه دهد در سال 1943 نمايشنامه «مگس ها» را که درخواستي براي مقاومت است اجرا مي کند. همان سال با انتشار کتاب «هستي و نيستي» با پيروي از انديشه هاي هايدگر پايه هاي نظام فکري خود را مشخص مي کند. همان زمان در مدت چند روز نمايشنامه يي با عنوان «درهاي بسته» را نوشت که با موفقيت همراه شد.
بطور کلي دو دوره در زندگي حرفه اي سارتر وجود داشت. اولين دوره ي زندگي حرفه اي او دوره ي پس از نوشتن اثر معروف اش، هستي و نيستي، بود. سارتر به آزادي بنيادي انسان اعتقاد داشت و باور داشت که «انسان محکوم به آزادي است.»
در دومين دوره ي حرفه اي زندگي اش، سارتر به عنوان روشن فکري فعال از نظر سياسي شناخته مي شد. سارتر از طرفداران کمونيسم بود، هرچند که هرگز به طور رسمي به عضويت حزب کمونيست درنيامد. وي بيشتر عمر خويش را صرف مطابقت دادن ايده هاي اگزيستانسياليستي اش کرد. سارتر معتقد بود که انسان بايد خود سرنوشت اش را تعيين کند. وي هم چنين، مطابق با اصول کمونيسم، باور داشت که نيروهاي اقتصادي-اجتماعي جامعه که از کنترل انسان خارج هستند، نقشي حياتي در تعيين مسير زندگي اشخاص دارند. در سال 1964 سارتر برنده ي جايزه ي ادبي جايزه نوبل ادبيات شد ولي از پذيرفتن آن امتناع ورزيد. در همين سال، رئيس سازماني شد به نام دفاع از زندانيان سياسي ايران که کارش تا پيروزي انقلاب1979ادامه داشت.
سارتر در سال1980از دنيا رفت. خاکستر او در گورستاني در پاريس به خاک سپرده شد.
در شانزده سالگي در مدرسه پاريس با پل نيزان نويسنده جوان که سپس هفت سال دوست صميمي او بود آشنا شد. به همراه نيزان در رشته فلسفه وارد دانشسراي عالي پاريس شد که محل آشنايي او با سيمون دو بووار بود. افتخاري که سارتر از دوران کودکي در پي آن بود با رد نوشته هايش از سوي ناشران ناکام ماند اما با نگارش" تهوع "نخستين رمان فلسفي اش در سال 1938 و چند زندگينامه خودنوشت شهرت خاصي يافت. سپس مجموعه يي از داستان ها را به نام " ديوار" (1939) نگاشت که جنگ دوم جهاني در اين مرحله او را متوقف کرد. پيش از جنگ سارتر آگاهي سياسي نداشت فردي صلح جو بود بي آنکه براي صلح مبارزه کند.
او در عين ضدنظامي بودن بدون هيچ ترديدي وارد جنگ شد. او در زمان جنگ فرصت زيادي داشت و در اين فرصت ها توانست به طور متوسط 12 ساعت در روز به مدت نه ماه حدود2000صفحه بنويسد که بخشي از آن با عنوان دفترهاي بلاهت جنگ چاپ شد. سارتر21ژوئن 1940 اسير و به اردوگاهي در آلمان منتقل شد. او در زندان همبستگي با انسان ها را آموخت، شب ها براي زندانيان داستان مي گفت و حتي نمايشنامه هايي را هم در زندان اجرا کرد.
او در سال1941با مدرک جعلي پزشکي آزاد مي شود اما زندان جرقه يي در ذهن او زده و زندگي او را تغيير داده است.
اين بار تعهد تازه يي که در وجود او شکل گرفته او را به پاريس باز مي گرداند تا با دوستان خود از جمله مرلوپونتي جنبش مقاومتي را به نام جنبش «سوسياليسم و آزادي» تشکيل دهد. با وجود انتقادهاي بسياري از فيلسوفان با اين اقدام، او براي گسترش جنبش خارج از پايتخت و جذب آندره مالرو و آندره ژيد به شهرستان ها رفت و آمد مي کند اما با دستگيري دو تن از دوستانش جنبش منحل مي شود. سارتر تصميم مي گيرد با قلمش به مقاومت ادامه دهد در سال 1943 نمايشنامه «مگس ها» را که درخواستي براي مقاومت است اجرا مي کند. همان سال با انتشار کتاب «هستي و نيستي» با پيروي از انديشه هاي هايدگر پايه هاي نظام فکري خود را مشخص مي کند. همان زمان در مدت چند روز نمايشنامه يي با عنوان «درهاي بسته» را نوشت که با موفقيت همراه شد.
بطور کلي دو دوره در زندگي حرفه اي سارتر وجود داشت. اولين دوره ي زندگي حرفه اي او دوره ي پس از نوشتن اثر معروف اش، هستي و نيستي، بود. سارتر به آزادي بنيادي انسان اعتقاد داشت و باور داشت که «انسان محکوم به آزادي است.»
در دومين دوره ي حرفه اي زندگي اش، سارتر به عنوان روشن فکري فعال از نظر سياسي شناخته مي شد. سارتر از طرفداران کمونيسم بود، هرچند که هرگز به طور رسمي به عضويت حزب کمونيست درنيامد. وي بيشتر عمر خويش را صرف مطابقت دادن ايده هاي اگزيستانسياليستي اش کرد. سارتر معتقد بود که انسان بايد خود سرنوشت اش را تعيين کند. وي هم چنين، مطابق با اصول کمونيسم، باور داشت که نيروهاي اقتصادي-اجتماعي جامعه که از کنترل انسان خارج هستند، نقشي حياتي در تعيين مسير زندگي اشخاص دارند. در سال 1964 سارتر برنده ي جايزه ي ادبي جايزه نوبل ادبيات شد ولي از پذيرفتن آن امتناع ورزيد. در همين سال، رئيس سازماني شد به نام دفاع از زندانيان سياسي ايران که کارش تا پيروزي انقلاب1979ادامه داشت.
سارتر در سال1980از دنيا رفت. خاکستر او در گورستاني در پاريس به خاک سپرده شد.
اساس نگاه فلسفي سارتر به انسان اين است که انسان را مختار مي داند و بر اين اساس به انکار خداوند مي رسد؛ زيرا که او معتقد است انسان نمي تواند مختار باشد، در حالي که خالقي مطلق و يگانه داشته باشد که از ازل مي دانسته که چه مي خواهد بسازد. البته اين مساله کاملا بر اساس خداي کلامي معتزله و اشاعره و هم چنين خداي کلامي مسيحي و خداي کلامي يهودي صحت دارد. انسان وقتي مختار باشد، بايد مسئوليت هر انتخاب اش را بپذيرد و از همين بينش است که سارتر خود را مسئول جنگ جهاني مي داند و اين جا دلهره و اضطراب به وجود مي آيد که فرد با خود مي گويد از آن جا که من مسئول اين کار هستم، آيا اين کار درست بوده و چه نتايجي خواهدداشت که من آن ها را نمي دانم يا نخواهم ديد!؟
من کتاب هاي تهوع و هستي و نيسيتي رو از اين نويسنده خونده ام. و البته زندگي نامه و افکار فلسفي اش رو هم که در کتابي به عنوان معرفي نامه اومده بود مطالعه کردم.
اين
کتاب رو از شهر کتاب نياوران گرفتم! خيلي اتفاقي چون اصلاً اسمش هم نشنيده بودم.
کتاب خوبي است براي خريدنش به کتابفروشي مورد علاقه من يعني اگر سري بزنين.
اما کلي لينک خوب براي دوستداران کتاب الکترونيکي
براي دانلود کتاب تهوع به اين آدرس
براي
دانلود نمايشنامه ي شيطان و خدا به اين لينکها
و
براي دانلود کتاب بودلر به اين لينک
دانلود
کتاب کار از کار گذشت به اين آدرس
دانلود کتاب" ديوار"
با تشکر از وبسايت افطار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر